ที่มาของโครงการ

        อุทกภัยน้ำท่วมในภาคเหนือตอนบนที่เกิดขึ้นช่วงเดือนกันยายน ปี 2567 ที่เกิดขึ้นเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติที่สร้างความเสียหายทั้งในด้านชีวิต ทรัพย์สิน และสภาพแวดล้อม นอกจากผลกระทบทางกายภาพ เช่น การสูญเสียบ้านเรือนหรือขาดแคลนทรัพยากรแล้ว ยังส่งผลต่อ สุขภาพจิตและสุขภาพกาย ของผู้ประสบภัยอย่างมาก ผู้ที่ได้รับผลกระทบอาจประสบภาวะเครียด วิตกกังวล ซึมเศร้า หรือเกิดภาวะโรคทางกายเนื่องจากขาดการเข้าถึงการรักษาพยาบาลและการป้องกันโรค
       การให้คำปรึกษาด้านสุขภาพจิตและสุขภาพกายจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากช่วยฟื้นฟูความสมดุลทางร่างกายและจิตใจ ลดความเสี่ยงของโรคทางจิตเวช และส่งเสริมความเข้มแข็งทางจิตใจให้ผู้ประสบภัยสามารถฟื้นฟูชีวิตได้อย่างยั่งยืนหลังจากเหตุการณ์วิกฤติ โดยมีวัตถุประสงค์ดังนี้

    1. ส่งเสริมการฟื้นฟูทางจิตใจ การเผชิญภัยพิบัติอาจทำให้เกิดภาวะ PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder) ความเครียดเรื้อรัง และความรู้สึกสิ้นหวัง โครงการนี้มุ่งเน้นการให้คำปรึกษาเพื่อลดความเครียดและช่วยผู้ประสบภัยพัฒนาทักษะการรับมือกับปัญหาได้อย่างเหมาะสม
    2. การดูแลสุขภาพกายควบคู่กับสุขภาพจิต สภาพแวดล้อมที่เสื่อมโทรมและการขาดการดูแลสุขอนามัยอาจนำไปสู่การแพร่ระบาดของโรค เช่น โรคน้ำกัดเท้า โรคติดเชื้อในทางเดินอาหาร หรือโรคระบบทางเดินหายใจ ดังนั้นจึงต้องมีการประเมินและส่งเสริมการดูแลสุขภาพกายควบคู่กัน
    3. สร้างเครือข่ายการสนับสนุนในชุมชน โครงการนี้จะเน้นการมีส่วนร่วมจากบุคลากรทางการแพทย์ จิตแพทย์ นักสังคมสงเคราะห์ และอาสาสมัคร เพื่อสร้างเครือข่ายสนับสนุนในระยะยาว รวมถึงการให้ความรู้แก่ชุมชนเพื่อการเตรียมพร้อมรับมือกับภัยพิบัติในอนาคต
    4. ลดความเสี่ยงของผลกระทบระยะยาว หากไม่ได้รับการดูแลที่เหมาะสม ปัญหาสุขภาพจิตและกายอาจทวีความรุนแรง และส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของผู้ประสบภัยในระยะยาว การให้คำปรึกษาเชิงป้องกันจะช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดปัญหาดังกล่าว
    5. ส่งเสริมการพึ่งพาตนเองและฟื้นฟูอย่างยั่งยืน โครงการจะมุ่งเน้นการพัฒนาความเข้มแข็งทางจิตใจ (Resilience)และการสร้างทัศนคติเชิงบวกในการเผชิญปัญหาช่วยให้ผู้ประสบภัยสามารถกลับมาดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน

       โครงการนี้จึงมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างสุขภาวะทางกายและจิตใจของผู้ประสบภัย พร้อมสร้างเครือข่ายการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง ซึ่งจะช่วยให้ผู้คนสามารถกลับมาดำเนินชีวิตปกติได้อย่างราบรื่นและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น.